خبرهای جدیدی از ماموریت آرتمیس ناسا منتشر شد که حاوی جزئیات عملیات سازمان فضایی آمریکا با هدف فرستادن انسان به ماه است. این اولین مأموریت انسان به ماه پس از آخرین مأموریت‌ آپولو است که ۵۰ سال پیش انجام شد. ناسا در نظر دارد پس از احداث پایگاه استقرار انسان روی ماه از آن به‌عنوان سکوی پرشی برای اکتشاف راحت‌تر در مریخ استفاده کند.
ماموریت «آرتمیس» قرار است در چندین مرحله انجام شود و شروع آن فرستادن فضاپیمای بی‌سرنشین «اوریون» که با موشک SLS انجام می‌شود در نوامبر ۲۰۲۱ است. در مراحل دوم در سال 2023 قرار است فضانوردان به اطراف ماه دور بزنند و در مرحلۀ سوم در سال 2024 بر سطح ماه گام بگذارند. آرتمیس-۳ اولین ماموریت اعزام فضانوردان به ماه بعد از حدود ۴۸ سال خواهد بود.
با اجرای برنامه آرتمیس، انسان‌ با همکاری ربات‌ها‌ در ماه به دنبال اکتشاف و استخراج منابع لازم برای پرتاب موشک خواهد بود،‌ منابعی مانند آب و اکسیژن که می‌توان از آن‌‌ها سوخت تهیه کرد. برنامه فرستادن اولین زن و مرد بعدی به ماه تا سال ۲۰۲۴ چهار سال زودتر از وقتی‌ که ناسا پیش‌بینی کرده بود اجرا خواهد شد؛

این کانال پر از ویدیوهایی درباره ی دانستنی های جالب علم فیزیک و شگفتی های جهان هستی است ...

این کانال پر از ویدیوهایی درباره ی دانستنی های جالب علم فیزیک و شگفتی های جهان هستی است ...

این کانال پر از ویدیوهایی درباره ی دانستنی های جالب علم فیزیک و شگفتی های جهان هستی است ...

"گرانول‌های خورشیدی" یا "دانه‌های خورشیدی"، حباب‌هایی از گاز داغ در فوتوسفر خورشید هستند که به واسطه‌ی جریان همرفتیِ زیر آن ایجاد می‌شوند. وسعت هر گرانول را در حدود اندازه‌ی ایالت تگزاس(نزدیک به ۷۰۰ هزار کیلومتر مربع) می‌دانند.
تصاویر توسط "تلسکوپ خورشیدی دانیل ک اینوی (DKIST)" ثبت شده است

این کانال پر از ویدیوهایی درباره ی دانستنی های جالب علم فیزیک و شگفتی های جهان هستی است ...

این ویدیو رو ببینید و نظر بدید ...

این ویدیو رو ببینید و نظراتتون رو اعلام کنید ...

خیلی جالبه
حتما ببینید..

شهاب سنگ فوکانگ با قیمت 1.850.000 دلار، گرانترین شهاب سنگی است که تاکنون به فروش رفته است. این شهاب سنگ 1003 کیلوگرمی، از نوع بسیار کمیاب پالازیت می باشد و در سال 2000 میلادی در استان سین کیانگ چین پیدا شده است.

این ویدیوی جالب رو تا انتها ببینید ...

علتش رو بگید منتظرم...

مهندس مسعود عتیقی، مدیر انجمن نجوم آماتوری ایران در گفت‌ و گو با ایسنا با اشاره به عبور بزرگترین و سریع ترین سیارک از کنار زمین در ابتدای سال ۱۴۰۰ خورشیدی، گفت: در ساعت ۱۹ و ۳۳ دقیقه شامگاه یکشنبه، اولین روز از نوروز سال ۱۴۰۰، سیارک 231937 و یا FO32 2001 از ۵ برابر فاصله ماه تا زمین، از نزدیکی زمین عبور خواهد کرد و در کمترین فاصله با کره خاکی ما، حدود ۲ میلیون کیلومتر فاصله خواهد داشت که در ابعاد نجومی چنین فواصلی کوتاه به حساب می‌آید.
عتیقی یادآور شد: چهار نزدیکی پیش بینی شده بعدی این سیارک در دهه‌های آینده با زمین عبارتند از :

تاریخ فاصله از زمین (کیلومتر) سرعت (کیلومتر بر ثانیه)
جمعه ۳ فروردین ۱۴۳۱ ۲,۸۳۱,۶۵۸ ۳۳.۵
جمعه ۳ فروردین ۱۴۸۲ ۳,۱۴۲,۰۰۲ ۳۴.۴
پنجشنبه ۵ فروردین ۱۵۱۳ ۷,۱۲۳,۷۲۶ ۳۲.۸
یکشنبه اول نوروز ۱۵۶۴ ۱۱,۴۷۶,۶۷۸ ۳۵.۸

مدیر انجمن نجوم آماتوری ایران خاطر نشان کرد: بنابراین سیارک مورد اشاره تا ۳۱ سال پس از سال ۱۴۰۰، از نزدیکی زمین عبور نخواهد کرد و جالب است علاقمندان آگاه باشند که در سال جدید پیش رو، این سیارک حدود ۸۰۰ هزار کیلومتر نسبت به سال ۱۴۳۱ خورشیدی به زمین نزدیکتر است!

صفحۀ طلایی وویجر (به انگلیسی: Voyager Golden Record)، نسخه‌ای از ۲ صفحۀ فونوگرافی است که در فضاپیماهای وویجر (وویجر ۱ و وویجر ۲) که در سال ۱۹۷۷ به فضا پرتاب شدند قرار داده شده‌است. این صفحه‌ها شامل نگاره‌ها و آواهایی هستند که برای نشان دادن گوناگونی زندگی و فرهنگ‌های زمینی برای موجودات هوشمند فضایی ساخته شده‌اند. فضاپیماهای وویجر به سمت ستارهٔ مشخصی فرستاده نشده بودند، هرچند وویجر ۱ به سوی ستارهٔ اِی‌سی+۷۹ ۳۸۸۸ در حرکت است که در فاصلۀ ۱۷٫۶ سال نوری از زمین قرار دارد؛ وویجر ۱ در حدود ۴۰٬۰۰۰ سال دیگر به منظومهٔ این ستاره می‌رسد.
کارل سیگن یادآور شده که: «این صفحه‌ها تنها هنگامی نمایش داده خواهند شد که تمدنی پیشرفته و میان‌ستاره‌ای آن‌ها را پیدا کند. اما در هر حال، پرتاب این بطری در میان اقیانوس فضایی حرف‌های امیدوارکننده‌ای برای زندگی در این سیاره دارد.» بنابراین بهتر است به این صفحه‌ها به عنوان کپسول زمان یا نماد یک اندیشه نگاه شود تا تلاشی جدی برای ارتباط با زندگی فرازمینی.

در صورت فلکی عقرب، ستاره ابرغول قرمز Antares جسورانه می‌درخشد – ستاره‌ای 700 برابر بزرگتر از خورشید است. اگر خورشید یک پنی بود که روی زمین بسکتبال افتاده بود، آنتارس تقریباً به عرض خود زمین بود. یا اگر قرار بود آنتارس را به جای خورشید قرار دهیم، ما درون آن جا می‌شدیم. لبه آن از مدار مریخ خارج می‌شود.
هنوز هم دشوار است که بگوییم دقیقاً آنتارس به چه اندازه‌ای‌ است. مانند سایر ابرغولهای قرمز مانند ابط‌الجوزا Betelgeuse، تنها 17 برابر جرم خورشید دارد. به طور طبیعی‌، لبه‌های خارجی جو آنتارس نادر است. این واقعیت را اضافه کنید که آنتارس برخی از گازها را از طریق باد ستاره‌ای خود به داخل فضا پراکنده می‌کند و شما می‌توانید ببینید که قطر آن برای ستاره‌شناسان چه چالشی ایجاد می‌کند. آنتارس همچنین بسیار درخشان است و با نور بیش از 10 هزار برابر خورشید می‌درخشد.

ادوین پاول هابل (Edwin Powell hubble) ستاره شناس مشهور آمریکایی بود که نقش مهمی در تدوین اصول اولیه‌ی ستاره‌شناسی فراکهکشانی و مشاهده‌ای داشت. مورخان و کارشناسان نجوم او را یکی از مهم‌ترین ستاره‌شناسان تاریخ می‌دانند. هابل ابرهای فضایی که پیش از زمان او به‌عنوان گاز و ذرات غبار شناخته می‌شدند و در دسته‌بندی نبولا یا سحابی قرار داشتند، در دسته‌ی کهکشان‌ها قرار داد. او معتقد بود این ابرها، کهکشان‌هایی دورتر از کهکشان راه شیری هستند. مورخان کشف کهکشان‌های دیگر توسط هابل را از لحاظ ارزش علمی با نظریه‌ی کوپرنیک برابر می‌دانند. کوپرنیک ثابت کرد که زمین در مرکز منظومه‌ی شمسی قرار ندارد و هابل نیز اثبات کرد که کهکشان راه شیری، مرکز جهان هستی نیست.

نظراتتون رو بنویسید ...

این ویدیو رو تا آخر ببینید ...

ابرخوشه لانیاکیا (انگلیسی: Laniakea Supercluster‎) یک ابرخوشه بسیار بزرگ است که خوشه سنبله و کهکشان راه شیری در آن قرار دارد. این ابرخوشه ٢۵٠ میلیون سال نوری قطر دارد و شامل صدهزار کهکشان می‌شود. ابرخوشه لانیاکیا در نتیجه تحقیقات یک تیم نجومی در دانشگاه هاوایی مانوا کشف شد. لانیاکیا به معنی بهشت بیکران است.

نظراتتون رو بگید